Zittend op de wc van mijn oud-collega, kijk ik eens rond. Allerlei leuke spreuken. En een kalender met daarop de volgende tekst ‘Hoe maakt u het?’ ‘Dat zeg ik niet, want dan maakt u het ook!’
Kennis was macht. En daar werd al heel lang, heel goed aan verdiend. Maar tijden veranderen. Content is overal vrij verkrijgbaar. Discussies met vrienden? Ik heb ze al een tijdje niet meer, want zodra iemand ook maar iets beweert, verschijnt er ergens een smartphone. Gewoon even checken, dan weten we het zeker. En al die kennis wordt gewoon gedeeld, gratis!
En dan is er nog een ontwikkeling zichtbaar. Voelbaar misschien wel. De gedachte, dat er veel meer is dan winst alleen. Dat er ook zoiets is als een gedeelde verantwoordelijkheid voor de toekomst, onze toekomst. Ik zie een verschuiving in de manier waarop we onze maatschappij inrichten, onze samenwerking organiseren. Van eeuwige groei naar een beter evenwicht. Van grootschalig naar klein en lokaal.
Van dienstverband als uitgangspunt naar tijdelijke samenwerking op basis van gelijkwaardigheid en inspiratie. Maar ook van solistisch opereren naar collectief organiseren. Dit zijn veranderingen die ik toejuich. Waar ik al jaren naar uitkijk. Een samenleving die niet draait om consumeren, maar om co-creëren. Niet wat kan ik er uithalen, maar meer gericht is op wat kan ik bijdragen. Ja, het is een spannende tijd, maar dit biedt kansen voor ons allemaal. Om nu te gaan voor welzijn in plaats van alles in te zetten voor welvaart. Samen ons Bruto Nationaal Geluk vergroten.
2013?
Ik heb er nu al zin in!